در هر شهر ودیاری افرادی پیدا می شوند که فراتر از خود وخانواده و بیش از حد توان کار می کنند و با پرورش یک

فکر و تلاش و پیگیری فراوان و طاقت فرسا از خود یک یادگار و در شرع یک باقیات صالحات بجای گذاشته و با ایجاد

یک مکان یا شغل آفرینی می کنند و یا برای پیشرفت دیار و وطن خود گامهای محکم و بلندی را بر می دارند   که

جای تقدیر و تحسین دارد.

یکی از آن مردان پرتلاش و تاثیرگذار در پیشرفت علمی شهرستان کاشمر حسن غضنفری  است . کسی که

 از دیار  کوهسرخ  برخاست  و  پس از سی سال خدمت صادقانه در آموزش و پرورش  به سمت معاونت دانشگاه

آزاد اسلامی کاشمر و معاونت سما و رییس دانشکده سما اقدامات موثری جهت پیشرفت علم و فرهنگ برداشته

است که نمونه ای از آن ساخت مجموعه بزرگ سما در متراژ 7000 متر دانشکده و دبیرستان پسرانه دوره اول و

دوم است که در کیلومتر 3 جاده کاشمر - امامزاده سیدمرتضی است که بواقع یک اقدام مفید است.

جناب حسن غضنفری چهارده ماه شبانه روزی از یک زمین بایر این چنین مجموعه ای ساخت که اگر تلاش

او نبود و ده ها بار سفرهای مکرر به تهران و مشهد نبود و پیگیری های مداوم او و سختکوشی اش نبود آیا

این مجموعه که امروز چهارصد دانشجو در شش رشته و صد دانش آموز در دبیرستان آن مشغول   بتحصیل

هستند ، ساخته می شد؟  من شاهد این تلاش بودم  و  گاهی آنقدر  خاک و سیمان بر بدن ولباسهایش

نشسته بود که هیچ معاون دانشگاهی از سر کبر و غرور حاضر به چنین کاری  نخواهد بود و  همان  خاکی

بودن او بود که مجموعه ای ساخت شامل : سی کلاس درس ، یک آزمایشگاه،یک کارگاه بزرگ ، کافی نت

اتاق کنفرانس، سالن اجتماعات ، نمازخانه ، دو سوییت کامل برای مهمانان ، زمین چمن اختصاصی ، بوفه

کارگاه نقشه کشی ، اتاق هوشمند، دیتا و پروژکتور و .... 

این مجموعه شیک و زیبا با امکانات کم نظیر در کشور و بی نظیر در استان خراسان رضوی  (  به زعم گفتار

بازرسان) در سال 1391 بدست آقای میرشمسی ریاست کل سمای کشور و جمعی از مسئولین  از  جمله

آمحمود مدرسی ریاست سازمان سمای منطقه نه سما  و مسئولین سازمان سمای کشوری و امام جمعه،

فرماندار،شهردار و ریاست ادارات و نهادها و مدارس کاشمر هم در افتتاحیه آن شرکت نمودند .

 و این هم حسن غضنفری مرد شماره یک سمای کاشمر که شاید مثل او  هرگز  سما بخود  نخواهد  دید.

مردی که هرگز گوش به منفی بافان اطراف و بدخواهانش و حسودان  پست و مقام  و سنگ اندازان  بسیار

که در اطرافش بودند و چاپلوسان تملق گوی بد پشت سر و دشمنان بدخواه ، نداد  و  یک  تنه در  مقابل آن

همه سنگ اندازی ایستاد و حتی هنوز هم عده ای دست از دشمنی بر نداشته اند. 

من از صمیم قلب برای او آرزوی موفقیت دارم و انشالله او و امثال او در جامعه سرزنده و پایدار بمانند.  آمین

حسین زمینی مرد 34 ساله متولد روستای قوژد    

کاشمر(خراسان رضوی)که هم اکنون در مجموعه

سما بعنوان کارگر مشغول بکار است.

در هر دست و پای خود یک انگشت اضافه به شکل 

مادر زاد دارد .او هیچ علاقه ای به عمل جراحی

جهت برداشتن آنها ندارد.

او می گوید داشتن بیست و چهار انگشت برای من

اذیت و آزاری ندارد.

تازه اگر مثل همه بیست انگشت داشت که الان ازاو

یادی نمی کردیم!!!