با آمدنت، هیچ تخته سیاهی، دیگر سیاه نبود ...

وقتی نور در دست می گرفتی و روشنایی دانش را منتشر میکردی .

خود را سوختی و ما را ساختی.

از لوح کلاس تا لوح وجود،

                     روسپیدی مان را از تو داریم.

روز معلم و هفته علم و دانش بر همکارانم و همه دلسوزان سنگر عشق مبارک.

واقعا یاد روزهای مدرسه بخیر ، الان که معلم هستم می فهمم  هنگامیکه دانش آموز بودم

چقدر نسبت به بعضی از معلمانم بدور از انصاف قضاوت کردم.

شاید خدا خواسته مرا با پا گذاشتن در این حرفه مقدس هم تنبیه کند که پی به اشتباهاتم

ببرم و هم هدیه ای داده است تا بتوانم جبران  قضاوتهای غیر منصفانه ام را ،

با تربیت نسل جدید ، بنمایم.

 و جمله آخر:

چه روز گار خوشی بود روزگار درس و مشق و کتاب

برای شروع به انجام هر کار در کلاس اول به خدا اشاره می کردیم

و پس از آن از تو که هدیه ی خدابودی اجازه می خواستیم....

هر سال مانده به نیمه اردیبهشت ماه و همزمان  

با  رویش گلهای رز و نرگس و نسترن  روز معلم

از راه می رسد و طالبان علم  را   می بینی  که

در یک دست کیف و در دستان دیگر شاخه  گلی

دوان دوان می دوند  تا شادیشان را با معلم خود

تقسیم کنند.

       روز معلم مبارک باد